မွတ္သားစရာ အဆိုအမိန္႔မ်ား (၂)
အက်င့္စ႐ိုက္၏ လကၡဏာကို
ေလသံေလာက္
ဘယ္အရာကမွ ေဖာ္ထုတ္၍
မၿပႏိုင္ေခ်။
ရတနာသံုးပါးကို
ၾကည္ညိဳဆည္းကပ္ေနေသာအိမ္သည္
အိမ္မ်ားတြင္
အၿမတ္ဆံုးၿဖစ္ေပသည္။
အစီအစဥ္တက်
ေနရာခ်ထားေသာ အိမ္သည္
အိမ္မ်ားတြင္
အလွဆံုးၿဖစ္သည္။
ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္ေသာအိမ္သည္
အိမ္မ်ားတြင္
ဂုဏ္သိကၡာအ႐ွိဆံုး အိမ္ၿဖစ္ေပသည္။
ေရာင့္ရဲတင္းတိမ္မႈ႐ွိေသာအိမ္သည္
အိမ္မ်ားတြင္
ေကာင္းခ်ီးၾသဘာမဂၤလာ အ႐ွိဆံုးၿဖစ္ေပသည္။
စိတ္ေပ်ာ့ေသာ သူမ်ားသည္
ကံေကာင္းမႈေအာက္တြင္
ၿပားၿပားေမွာက္သြားၾက၏။
စိတ္ခိုင္သူမ်ားကမူ
ကံမေကာင္းမႈမ်ား၏ထိပ္မွာ
မားမားမတ္မတ္ရပ္ႏိုင္ၾက၏။
ပညာ႐ွိတဦးသည္
“ကၽြႏ္ုပ္မစဥ္းစားမိပါ”ဟု
ဘယ္ေသာအခါမွ မေၿပာေပ။
အေတြ႔အၾကံဳမ်ားအရဆိုလွ်င္
အရည္အခ်င္းထက္
စိတ္အားထက္သန္လြန္းမႈေၾကာင့္
ေအာင္ၿမင္မႈကိုရ႐ွိၿခင္း ၿဖစ္ေပသည္။
အႏိုင္ရသူသည္
အလုပ္၌ကိုယ္စိတ္ႏွစ္ပါးစလံုးကို
လံုးဝၿမႇဳပ္ႏွံထားသူသာ ၿဖစ္ေပသည္။
အေကာင္းဆံုးၿပီးလၽွင္
ယင္းေကာင္းဆံုးကို
ခ်ီးက်ဴးရန္သာၿဖစ္သည္။
သင္မ်က္ႏွာကိုလွည္ထားလိုက္ပါ။
ရိပ္မ်ားကို
သငၿမင္ႏိုင္မည္မဟုတ္ေပ။
ေက်ာ္ေဇာၿခင္းဟူသည္
ေတာက္ေၿပာင္လြန္းေသာ ေ႐ႊသရဖူကို
ေဆာင္းထားသည့္
ေမႊးရနဲ႔ကင္းေသာ ေနၾကာပန္းၿဖစ္သည္။
သို႔ေသာ္…
မိတ္ေဆြၿဖစ္မႈ ဆိုသည္ကိုေတာ့
ေမႊးရနံ႔ကို႐ွဴ႐ႈိက္ေနေသာ
ႏွင္းဆီပန္းပြင္ၿဖစ္၏။
ႏွင္းဆီပြင့္ခ်ပ္တိုင္းမွာ
ေမႊးၾကိဳင္ေန၏။
သြားရမည္လမ္းေၾကာင္းကို
ေ႐ြးၿပီးၾကၿပီ
ယံုၾကည္မႈကို သစ္လြင္ေအာင္ၿပန္လုပ္ၿပီး
မေၾကာက္မ႐ြံ႕ဘဲ
ေယာက်္ားပီသေသာႏွလံုးသားမ်ားၿဖင့္
ေ႐ွ႕သို႔သြားၾကပါစို႔။
႐ိုးသားမႈတြင္ တပါးသူကို
ထိခိုက္နစ္နာေစလိုမႈမပါေခ်။
အၿပစ္ကင္ကင္းကင္းေတြးပါ။
မွ်မွ်တတစဥ္းစားပါ။
စကားေၿပာမည္ဆိုလွ်င္လည္း
လိုက္ေလ်ာညီေထြေၿပာဆိုပါ။
ၾသကာသကန္ေတာ့နည္းႏွင့္ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္
ၾသကာသ- ၾသကာသ-ၾသကာသ --ကာယကံ၊ ဝစီကံ၊ မေနာကံ၊ သဗၺေဒါသ ခပ္သိမ္းေသာ အၿပစ္တို႔ကို၊ ေပ်ာက္ပါေစၿခင္း အက်ဳိးငွာ၊ ပထမ၊ ဒုတိယ၊ တတိယ၊ တစ္ၾကိမ္၊ ႏွစ္ၾကိမ္၊ သံုးၾကိမ္ေၿမာက္ေအာင္၊ ဘုရားတရနာ၊ တရားရတနာ၊ သံဃာရတနာ၊ ရတနာၿမတ္သံုးပါးတို႔ကို၊ အ႐ိုအေသ အေလးအၿမတ္ လက္အုပ္မိုး၍ ႐ွိခိုးပူေဇာ္ ဖူးေၿမာ္မာန္ေလွ်ာ့ ကန္ေတာ့ပါ၏ အ႐ွင္ဘုရား။
(ဆုေတာင္းၿခင္း) ။ ။ ကန္ေတာ့ရေသာ အက်ဳိးအားေၾကာင့္ အပါယ္ေလးပါး၊ ကပ္သံုးပါး၊ ရပ္ၿပစ္႐ွစ္ပါး၊ ရန္သူမ်ဳိးငါးပါး၊ ဝိပတၱိတရားေလးပါး၊ ဗ်သနတရားငါးပါးတို႔မွ အခါခပ္သိမ္း ကင္းလြတ္ၿငိမ္းသည္ၿဖစ္၍ မဂ္တရား ဖိုလ္တရား နိဗၺာန္တရားေတာ္ၿမတ္ကို ရပါလို၏ အ႐ွင္ဘုရား။
မွတ္ခ်က္-၁။ ။ မိဘ/ဆရာတို႔ကို ကန္ေတာ့သည့္အခါ အထက္ပါ ကန္ေတာ့မ်ဳိးတြင္ “ရတနာၿမတ္သံုးပါးတို႔ကို”ေနရာ၌ “ရတနာၿမတ္သံုးႏွင့္တကြ မိဘတို႔ကို” သို႔မဟုတ္ “ရတနာၿမတ္သံုးပါးႏွင့္တကြ ဆရာသမားတို႔ကို” ဟူ၍ ထည့္ဆိုပါ။
မွတ္ခ်က္ ၂။ ။ ေဖာ္ၿပခဲ့ေသာ ၾသကာသဆို႐ိုးသည္ ပုဂံေခတ္မွစ၍ ယေန႔တိုင္ အသံုးၿပဳေနေသာ ဆို႐ိုးၿဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံေတာ္သံဃာ့နာယကအဖြဲ႔က တစ္ၿပည့္လံုးအတြက္ တစ္မူတည္းၿဖစ္ေအာင္ ခ်မွတ္ထားေသာ ဆို႐ိုးၿဖစ္သည္။ “တစ္ေက်ာင္းတစ္ဂါထာ တစ္႐ြာ တစ္ပုဒ္ဆန္း” မၿဖစ္ေစဘဲ စည္းလံုးညီညြတ္မႈကို ေ႐ွ႕႐ႈ၍ ဤမူကိုသာ အသံုးၿပဳၾကပါ။
အဓိပၸါယ္႐ွင္းလင္းခ်က္မ်ား
ၾသကာသ= =ခြင့္ၿပဳေတာ္မူပါ၊
႐ွိခိုးကန္ေတာ့ခြင့္ၿပဳရန္ ခြင့္ေတာင္းၿခင္း ၿဖစ္သည္။ ႐ိုေသမႈကိုအေလးအနက္ၿပဳလို
ေသာေၾကာင့္ သံုးၾကိမ္ ႐ြတ္ဆိုသည္။
ကာယကံ= =ကိုၿဖင့္ ၿပဳလုပ္ရေသာအမႈ။
ဝစီကံ= =ႏႈတ္ၿဖင့္ ေၿပာဆိုရေသာအမႈ။
မေနာကံ= =စိတ္ၿဖင့္ ၾကံစည္ေသာအမႈ။
သဗၺေဒါသ= =ခပ္သိမ္းေသာအၿပစ္။
ခပ္သိမ္းေသာအၿပစ္တုိ႔ကိုေပ်ာက္ပါေစၿခင္းအက်ဳိးလိုငွာ= =ရတနာသံုးပါးႏွင့္တကြ မိဘဆရာသမားတို႔ိုကို ကိုယ္အမူအရာၿဖင့္ၿပစ္မွားၿခင္း၊ ႏႈတ္အေၿပာအဆိုၿဖင့္ ၿပစ္မွားၿခင္း၊ စိတ္ကူးအၾကံအစည္ၿဖင့္ ၿပစ္မွားၿခင္းတိို႔တြင္ တစ္စံုတခုေသာ ၿပစ္မွားၿခင္း႐ွိခဲ့ေသာ္ ထိုအၿပစ္တို႔ ပ,ေပ်ာက္ေလွ်ာ့ပါးသြားရန္ ေတာင္းပန္ကန္ေတာ့သည္။
အ႐ိုအေသ= =႐ိုေသစြာ၊ မေလးမခန္႔မၿပဳဘဲ က်ဳိးႏြံစြာ။
အေလးအၿမတ္==ေလးစားၿမတ္ႏိုးစြာ။
လက္အုပ္မိုး၍= =လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ကို ပန္းၾကာငံုကဲ့သို႔ စံုညီၿပဳ၍ နဖူးအထိ ခ်ီေၿမွာက္ထားလ်က္။
႐ွိခိုး= =အ႐ိုအေသၿပဳသည္၊
႐ွိခိုးၿခင္းသံုးမ်ဳိး႐ွိသည္- (၁) လက္အုပ္ခ်ီ၍ ထိၿခင္းငါးပါးၿဖင့္႐ွိခိုးၿခင္းကို ကိုယ္ၿဖင့္ ႐ွိခိုးသည္မည္၏ (ကာယပဏာမ ဟုေခၚ၏) ။ (၂) ရတနာသံုးတို႔၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို ႏႈတ္ၿဖင့္႐ြတ္ဆို၍ ႐ွိခိုးၿခင္းကို ႏႈၿဖင့္႐ွိခိုးသည္မည္၏ (ဝစီပဏာမ ဟုေခၚ၏)။ (၃) ရတနာသံုးပါး၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ားကို စိတ္ၿဖင့္ အဖန္ဖန္ေအာက္ေမ့ဆင္ၿခင္ၿခင္းကို စိတ္ၿဖင့္ ႐ွိခိုးသည္မည္၏ (မေနာပဏာမ ဟုေခၚ၏)။
ပူေဇာ္= =တစ္စံုတခုေပး၍ အေလးအၿမတ္ၿပဳသည္။ ပစၥည္းၿဖင့္ ပူေဇာ္ၿခင္း၊ တရားၿဖင့္ ပူေဇာၿခင္းဟူ၍ ပူေဇာ္ၿခင္း ႏွစ္မ်ဳိး႐ွိသည္။ က်င္ဝတ္ၿဖင့္ ပူေဇာ္ၿခင္းသည္ တရားၿဖင့္ ပူေဇာ္ၿခင္းၿဖစ္၏။
ဖူးေၿမာ္= =ပကတိမ်က္စိၿဖင့္ ၿမင္ေတြ႔ၿခင္း၊ ဥာဏ္မ်က္စိဤ ထင္႐ွားေပၚလြင္လာေအာင္ အာ႐ံုၿပဳၿခင္းဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိး႐ွိသည္။
မာန္ေလွ်ာ့= =မာန္မာနကို ေလွ်ာ့ခ်ၿခင္း။ မိမိသည္ ရတနာသံုးပါးေအာက္ နိမ့္က်သည္ဟု ယူဆပါမွ ႐ွိခိုးကန္ေတာ့ႏိုင္သည္။
ကန္ေတာ့= =ဝန္ခ်ေတာင္းပန္သည္။ အၿပစ္႐ွိ၍ ကန္ေတာ့ၿခင္း၊ ကုသိုလ္ရလို၍ ကန္ေတာ့ၿခင္းဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိး႐ွိသည္။
ကန္ေတာ့ရေသာအက်ဳိးအားေၾကာင့္= =“ကန္ေတာ့ရေသာ ကုသိုလ္ကံေစတနာေၾကာင့္” ႏွင့္ အဓိပၸါယ္တူပါသည္။ ေ႐ွးမူမပ်က္ဆက္လက္သံုးပါ။
အပါယ္ေလးပါး= =ခ်မ္းသာကင္း၍ ကုသိုလ္ၿပဳခြင့္ မရေသာ အရပ္ေလးမ်ဳိး-
(၁) ငရဲ= =ငရဲထိန္း၊ ငရဲမီးတို႔ၿဖင့္ အၿမဲညွဥ္းပန္း ႏွိပ္စက္ခံေနရေသာဘံု။
(၂) တိရစၧာန္= =မဂ္ဖိုလ္မရႏိုင္ဘဲ ဖီလာကန္႔လန္႔သြားတတ္ေသာ သတၲဝါတို႔၏ ဘံု။
(၃) ၿပိတၲာ= =စားရမဲ့၊ ဝတ္ရမဲ့၊ ခိုကိုးရာမဲ့ ၿဖစ္ေနသူတို႔၏ ဘံု။
(၄)အသူရကယ္= =ၿပိတၲာမ်ားထက္ပို၍ ဆင္းရဲငတ္ၿပတ္ေနေသာ ဘံု။
*ေလာဘၾကီးသူ ေသလွ်င္ ေ႐ွး႐ႈၿပိတၲာဘဝ၊
*ေဒါသၾကီးသူ ေသလွ်င္ ေ႐ွး႐ႈငရဲဘဝ၊
*ေမာဟၾကီးသူ ေသလွ်င္ ေ႐ွး႐ႈတိရိစၧာန္ဘဝ။
ကပ္သံုးပါး= =ေဘးအႏၲရာယ္က်ေရာက္ေနေသာ အခ်ိန္ကာလ သံုးမ်ဳိး-
(၁) ဒုဗၻိကၡႏၲရကပ္= =ငတ္မြတ္ၿခင္းေဘးဆိုက္ေရာက္ေနေသာ ကာလ။
(၂) သတၳႏၱရကပ္= =လက္နက္ေဘး၊ စစ္ေဘးဆိုက္ေရာက္ေနေသာ ကာလ။
(၃) ေရာဂႏၱရကပ္= =ကူးစက္ေရာဂါ ေဘးအႏၱရာယ္ဆိုက္ေရာက္ေနေသာ ကာလ။
*ေလာဘၾကီးက ငတ္မြတ္ရ ဒုကၡကပ္ၾကီးဆိုက္။
*ေဒါသၾကီးက သတ္ၿဖတ္ၾက သတၲကပ္ၾကီးဆိုက္။
*ေမာဟၾကီးက ဖ်ားနာၾက ေရာဂကပ္ၾကီးဆိုက္။
ရပ္ၿပစ္႐ွစ္ပါး= =အၿပစ္႐ွ္ိေသာအရပ္ ႐ွစ္မ်ဳိး-
(၁) ငရဲဘံု
(၂) ၿပိတၲာဘံု
(၃)တိရိစၧန္ဘံု
(၄) အ႐ူပ ၿဗဟၼာဘံု (႐ုပ္မ႐ွိ)၊ အသညသတ္ဘံု (နာမ္မ႐ွိ)။
(၅) ပစၥႏၲရစ္= =တိုင္းစြန္ၿပည္ဖ်ား လမ္းပန္းခက္ခဲေသာအရပ္၊ လူ႐ိုင္းေဒသ။
(၆) မိစၧာဒိ႒ိ= =မွားယြင္းေသာ အယူဝါဒ႐ွိသူ။
(၇) ဒုပၺည= =ညာဏ္မြဲ၍ လူစဥ္မမီသူ။
(၈) သာသနာပကာလ= =ဘုရားမပြင့္ေသာအခါ။
ဤအရပ္တို႔၌ ၿဖစ္လာသူမ်ားသည္ ၿမတ္စြာဘုရားဘုရား၏ တရားေတာ္ကို နာၾကားခြင့္မရ၊ နာၾကားရလွ်င္လည္း အဓိပၸါယ္မသိၾကေခ်။
ရန္သူမ်ဳိးငါးပါး= =ေရ၊ မီး၊ မင္း၊ သူခိုး၊ အေမြခံဆိုး။ ေရလႊမ္းမိုးေသာ ေဘးရန္၊ မီးေလာင္းၿခင္း ေဘးရန္၊ ရာဇဝတ္ၿပစ္ဒဏ္ခံရၿခင္း ေဘးရန္၊ ခိုးဝွက္ လုယက္ၿခင္းခံရေသာ ေဘးရန္၊ မိဘပစၥည္းကိုၿဖဳန္းတီး၍ မိဘကို ႏွိပ္စက္တတ္ေသာ သားဆိုးသမီးဆိုး ေဘးရန္တို႔ကို ဆိုလိုသည္။
ဗ်သနတရား ငါးပါး= =ပ်က္စီးၿခင္းတရာ ငါး ပါး-
(၁) ဥာတိဗ်သန = ေဆြမ်ဳိးပ်က္စီးၿခင္း။
(၂) ေဘာဂဗ်သန = စည္းစိမ္ဥစၥာပ်က္စီးၿခင္း။
(၃) ေရာဂဗ်သန = ေရာဂါႏွိပ္စက္၍ ပ်က္စီးၿခင္း။
(၄) သီလဗ်သန = အက်င့္သီလပ်က္စီးၿခင္း။
(၅) ဒ႒ိဗ်သန = အယူလြဲမွား၍ ပ်က္စီးၿခင္း။
သီလဗ်ာသနႏွင့္ဒိ႒ိဗ်သနတို႔သည္ ဤဘဝ၌သာမက ေနာင္ဘဝမ်ားစြာတို႔၌လည္း ဆင္းရဲၿခင္းကိုၿဖစ္ေစသည္။ အပါယ္သို႔ က်ေရာက္ေစသည္။
မဂ္တရား= =ေလာဘစေသာကိေလသာကို ပယ္သတ္၍ နိဗၺာန္သို႔သြားေရာက္ေၾကာင္း ၿဖစ္ေသာ တရားလမ္း။
ေသာတာပတၱိမဂ္၊ သကဒါဂ္မိမက္၊ အနာဂါမိမက္၊ အရဟတၲမဂ္ဟူ၍ မဂ္ေလးပါ႐ွိသည္။
ဖိုလ္တရား= =မဂ္၏အက်ဳိးတရား။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာကိုခံစားေစႏိုင္ေသာဥာဏ္။ ေသာတာပတၲိဖိုလ္၊ သကဒါဂါမိဖိုလ္၊ အနာဂါမိဖိုလ္၊ အရဟတၲဖိုလ္ဟူ၍ ေလးပါး႐ွိသည္။
နိဗၺာန္= =ေလာဘ၊ ေဒါသ၊ ေမာဟတို႔ကုန္ရာၿဖစ္၍ ထာဝရၿငိမ္းေအးခ်မ္းသာ ေနရၿခင္းသေဘာ။
မွတ္သားစရာ အဆိုအမိန္႔မ်ား (၁)
အသိပညာၾကြယ္ဝသူသည္
သူေတြ႔ၢ႐ွိသည့္အခြင့္အေရးထက္ပိုေသာ
အခြင့္အေရးမ်ားကို
ဖန္းတီေပလိမ့္မည္။
ကၽြႏ္ုပ္၏ မ်က္ေမွာက္ဘဝ
ကၽြႏ္ုပ္ေမွ်ာ္မွန္းထားေသာ
ဘဝမ်ားအတြက္
မိခင္နတ္သမီး၏
အနႏၲေက်းဇူးတရားသည္
ကၽြႏု္ပ္အေပၚ၌တင္႐ွိေနေပသည္။
ၿဖစ္ႏိုင္သည္ဟု
ယံုၾကည္မႈမ်ားသည္
ေအာင္ၿမင္မႈသရဖူကို
ေဆာင္းႏိုင္ၾက၏။
ဘဝသခၤန္းစာကို
မသင္ယူခဲ့ရသူသည္
တစ္ေန႔လွ်င္
အေၾကာက္တရားတခုကို
လြန္ေၿမာက္ႏိုင္ရန္
မစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ေခ်။
လူတစ္ဦး၏ၿပီးၿပည့္စံုေသာအၿဖစ္ကို
သူေၿပာစကားၿဖင့္
တိုင္းတာ၍မၿဖစ္ႏိုင္၊
သူ႔အလုပ္ၿဖင့္သာ
တိုင္းတာႏိုင္သည္။
ႏွလံုးသားမွာ
တကယ္စစ္မွန္ေသာ
လူၾကီးလူေကာင္းစိတ္
ကင္းမဲ့ေနလွ်င္
အၿပင္ပန္း ကိုယ္အမူအရာ
ႏႈတ္အမူအရာသည္
ဘယ္ေသာအခါမွ စစ္မွန္ေသာ
လူၾကီးလူေကာင္း တေယာက္၏
အမူအရာမ်ဳိး မၿဖစ္ႏိုင္ေခ်။
ေခၽြတာၿခင္းကိုလက္ကို္င္ၿပဳလွ်င္
ၾကီးပြားခ်မ္းသာႏိုင္၏။
ေခၽြတာၿခင္းက
လူ႐ိုင္းႏွင့္ လူယည္ကို
ခြဲၿခားႏိုင္ရန္ စည္းဆြဲေပးသည္။
ေခၽြတာၿခင္းသည္
ၾကီးပြားခ်မ္းသာေစ႐ံုသာမက
လူ႔အက်င့္စာရိတၲကုိလည္း
ဖြဲ႔ၿဖိဳးတိုးတက္ေစေပသည္။
လူေတြကုိသတ္ၿဖတ္ေနတာက
အလုပ္မဟုတ္ပါ။
စိုးရိမ္ပူပန္စိတ္သာၿဖစ္သည္။
သမိုင္းဟူသည္
ထိုးထြင္းၾကံစည္တတ္သူမ်ား၏
ေအာင္ၿမင္မႈ အေၾကာင္းမ်ားသာ
ၿဖစ္ေခ်သည္။
သြားလမ္းစဥ္ ျပင္ထားပါ
ငါတို႔ေနရာ၊ ဤကမာၻ၊ တဏွာ အုပ္စိုးသည္။
တဏွာေစရာ၊ မေနသာ၊ ေဖြရွာ ဆက္ရသည္။
ရသည္႔ဥစၥာ၊ ခ်စ္သူပါ၊ စြန္႔ခြါ သြားရမည္။
တကယ္အေရး၊ တကယ့္ေဘး၊ ဘယ္ေသြး
ဘယ္သား မကယ္ျပီ။
ငါႏွင့္ ရြယ္တူ၊ ငါ့ ေအာက္လူ၊
ၾကီးသူ ေသၾက မ်ားလွျပီ။
ခဏမစဲ၊ အိုစျမဲ၊ ကိုယ္လဲ ေသဖက္နီးခဲ့ျပီ။
ဇရာမီးေလာင္၊ ကိုယ္ထဲေလာက္၊ ေသေအာင္
ျမိဳက္ေတာ့သည္။
မေသရခင္၊ သြားလမ္းစဥ္၊ ၾကိဳတင္ ျပင္သင့္ျပီ။
ဒါန, သီလ, ဘာ၀နာ၊ လမ္းသာ တြင္လိမ့္မည္။
မဂၢင္ယာဥ္ၾကီး၊ အျမန္စီး။ခရီး ထြက္ေတာ့မည္။
........................................................
မွတ္ခ်က္။ ။ မဟာဂႏၶရံု ဆရာေတာ္ အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ၏ မွတ္သားစရာကဗ်ာၿဖစ္လို႔တင္ေပးလိုက္ပါသည္။
အပၸမာဒလကၤာ
ရုပ္နာမ္ဓမၼ၊ သခၤါရတို႔
ကိုယ္ကဤပံု၊ ျဖစ္လိုတံုလည္း
တစ္ဖံုဆင္ကြဲ၊သူတစ္နည္းျဖင့္
ေဖာက္လႊဲတတ္စြာ၊ ဓမၼတာကို
ပညာစကၡဳ၊ ေမွ်ာ္ေထာက္ရႈ၍--
ယခုပင္လွ်င္၊ မအိုခင္က
ၾကိဳတင္ေကာင္းမႈ၊ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။
ယခုပင္လွ်င္၊ မနာခင္က
ၾကိဳတင္ေကာင္းမႈ၊ ၾကိဳးစားျပဳေလာ့။
ယခုပင္လွ်င္၊မေသခင္က
ၾကိဳတင္ေကာင္းမႈ၊ၾကိုၚစားျပဳေလာ့။
ရတုခ်ိန္ေထာက္၊ ဤခါေရာက္မွ
ခ်ဳပ္ပ်က္ခႏၶာ၊ ေသပိမ့္ငွာဟု
သတၱ၀ါ ခပင္း၊ ရွင္ေသမင္းႏွင့္
မိတ္သင္းဖြဲ႔လ်က္၊ ခ်ိန္းအခ်က္လွ်င္
တစ္စကၠန္႔မွ၊ မရွိၾကဘူး။
အပၸမာေဒန ဘိကၡေ၀ သမၼာေဒထ၊
ဘုရားစကား၊ လိုက္နာပြားကာ
တရား လက္မလႊတ္ၾကေစႏွင့္။
ရတနာၿမသံုးပါးဟူသည္
>> Wednesday, September 30, 2009
ရတနာသည္ စိတ္ကို႐ႊင္လန္းဝမ္းေၿမာက္ေစတတ္၏။ ႐ွားပါး၍ အဖိုးထိုက္တန္၏။ ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးဖြယ္လည္း ၿဖစ္၏။
စန္ေ႐ႊေငြပတၱၿမားပုလဲ စသည္တို႔သည္ ေလာကီရတနာမ်ားၿဖစ္ၾက၏။ သားသမီး,ေၿမးၿမစ္, ဆင္ၿမင္းစသည္တို႔သည္လည္း ေလာကီရတနာမ်ားဟု ေခၚ၏။
ဘုရား၊တရား၊သံဃာ(ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃာ)တို႔ကို ေလာကီရတနာမ်ားဟု ေခၚ၏။
ဤေလာက၌ ဘုရား၊ တရား၊ သံဃာတို႔သည္ အ႐ွားပါးဆံုး၊ အဖိုးအထိုက္တန္ဆံုး၊ ႏွစ္သက္ၿမတ္ႏိုးဖြယ္အေကာင္းဆံုး ရတနာမ်ားၿဖစ္ၾက၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃာတို႔ကို ရတနာၿမတ္သံုးပါးဟု ေခၚ၏။
ဗုဒၶရတနာသည္ တရားအလံုးစံုကို အလိုလိုသိၿမင္ႏိုင္ေသာ သဗၺညုတဥာဏ္ပိုင္႐ွင္ ၿမတ္ဘုရားၿဖစ္သည္။
ၿမတ္ဘုရားပြင့္ေသာအခါႏွင့္ ၾကံဳၾကိဳက္ရန္ အလြန္ခဲယဥ္း၏။ ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶတရနာသည္ အလြန္႐ွားပါးေသာရတနာၿဖစ္၏။
လူ႔ၿပည္၊ နတ္ၿပည္၊ နဂါးၿပည္၊ ဂဠဳန္ၿပည္တို႔၌႐ွိေသာ စိန္,ေၾကာင္,နီလာ,သႏၱာ,ေဂၚမုတ္, ဥႆဖယား, ပတၱၿမား, ၿမ, ပုလဲ, ရတနာကိုးပါး(နဝရတ္)တို႔ထက္ ဗုဒၶရတနာသည္ အၿမတ္ဆံုးရတနာၿဖစ္၏။ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ လူနတ္ၿဗဟၼာတို႔ ခ်မ္းသာေကာင္းစားရန္ အမ်ားဆံုးအက်ဳိးေဆာင္ေပးေသာ ပုဂၢိဳလ္ၿဖစ္၏။ ၿမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေတြ႔ရသူမ်ားသည္ ႐ႊင္လန္းဝမ္းေၿမာက္ၾကရ၏။ အဖိုးမၿဖတ္ႏိုင္ေသာ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကို ရ႐ွိၾက၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ဗုဒၶရတနာသည္ အၿမတ္ဆံုး ရတနာတပါးၿဖစ္သည္။
ဓမၼရတနာသည္ မဂ္ေလးတန္၊ ဖိုလ္ေလးတန္၊ နိဗၺာန္၊ ပရိယတၱိဟု ဆုိအပ္ေသာ တရား ၁၀-မ်ဳိးၿဖစ္သည္။ ဤရတနာတို႔သည္ ေလာက၌ အၿမင့္ၿမတ္ဆံုး တရားမ်ားၿဖစ္ၾက၏။
ဓမၼရတနာကို ၿမတ္စြာဘုရားသာသနာအတြင္း၌သာ ၿမင္ေတြ႔ႏိုင္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ဓမၼရတနာသည္ အလြန္႐ွားပါးေသာ ရတနာတစ္ပါးၿဖစ္၏။
လူ႔ၿပည္၊ နတ္ၿပည္၊ နဂါးၿပည္၊ ဂဠဳန္ၿပည္တို႔၌ ႐ွိၾကေသာရတနာအားလံုးထက္ ဓမၼရတနာက ပို၍ အဖိုးတန္၏။
တရားေတာ္ကို နာၾကားရသူသည္ ႏွစ္သက္ဝမ္းေၿမာက္ရ၏။ က်င့္ၾကံပြားမ်ားလွ်င္ ပို၍ ႏွစ္သက္ ဝမ္းေၿမာက္ရ၏။ နိဗၺာန္ခ်မ္းသာမွာ အေကာင္းဆံုးခ်မ္းသာၿဖစ္၍ နိဗၺာန္သည္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ အေကာင္းဆံုးတရားၿဖစ္၏။
ထို႔ေၾကာင့္ ဓမၼရတနာသည္ အၿမတ္ဆံုးရတနာတစ္ပါးၿဖစ္၏။
သံဃာရတနာသည္ အရိယာသံဃာႏွင့္ သမၼဳတိသံဃာဟူ၍ ၂-မ်ဳိး႐ွိ၏။ အရိယာပုဂၢိဳလ္ ၈-မ်ဳိးကို ပရမတၴသံဃာဟုလည္းေခၚ၏။ သိမ္၌ ကမၼဝါဖတ္၍ ရဟန္းၿဖစ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္တို႔ကို သမၼဳတိသံဃာဟုေခၚ၏။
သံဃာေတာ္သည္ ၿမတ္စြာဘုရားသာသနာအတြင္း၌ေပၚေပါက္ႏိုင္၏။ ထို႔ေၾကာင့္ သံဃာရတနာသည္ အလြန္႐ွားပါးေသာရတနာတစ္ပါးၿဖစ္၏။
လူ႔ၿပည္၊ နတ္ၿပည္၊ နဂါးၿပည္၊ ဂဠဳန္ၿပည္တို႔၌ ႐ွိၾကေသာရတနာအားလံုးထက္ သံဃာရတနာက ပို၍ အဖိုးတန္၏။
သံဃာေတာ္ကို ႐ိုေသေလးၿမတ္စြာ ဆည္းကပ္ကိုးကြယ္သူတို႔သည္ အဖိုးမၿဖတ္ႏိုင္ေသာ ေကာင္းက်ဳိးခ်မ္းသာကို ရ႐ွိၾက၏။
ထို႔ေၾကာင့္ သံဃာရတနာသည္ အၿမတ္ဆံုးရတနာတစ္ပါးၿဖစ္၏။
က်က္မွတ္စရာ ရတနာသံုးပါး ဦးထိပ္ထား ကဗ်ာ
၁။ ဗုဒၶရတနာ အတုမဲ့ပါ မွန္စြာအၿမတ္ဆံုး။
၂။ ဓမၼရတနာ အတုမဲ့ပါ မွန္စြာအၿမတ္ဆံုး။
၃။ သံဃာရတနာ အတုမဲ့ပါ မွန္စြာအၿမတ္ဆံုး။
၄။ ၿမတ္ႏိုးယုယ ပန္ဆင္ၾက ဗုဒၶၿမတ္ရတနာ။
၅။ ၿမတ္ႏိုးယုယ ပန္ဆင္ၾက ဓမၼၿမတ္ရတနာ။
၆။ ၿမတ္ႏိုးယုယ ပန္ဆင္ၾက သံဃာၿမတ္တရနာ။
၇။ ေကာင္းဂုဏ္ၿပည့္ဝ ၿမင့္ၿမတ္ရ သုခတိုးပြားမွာ။
၈။ ရတနာသံုးပါး ေလးနက္ထား ဝတ္တြား႐ိုေသပါ။
တရားေတာ္မ်ား အႏွစ္ခ်ဳပ္
>> Tuesday, September 29, 2009
ျမတ္စြာဘုရား၏ တရားေတာ္မ်ားအရ ဤ ခႏၶာကိုယ္ ႀကီးသည္ ပထ၀ီ၊ အာေပါ၊ ၀ါေယာ၊ ေတေဇာ ဟူေသာ ေျမ၊ ေရ၊ ေလ၊ အပူအေအး ဓာတ္ေလးပါး အစုအေ၀းသာ ျဖစ္ပါသည္။ ဓါတ္ေလးပါး အစုအေ၀းသည္ “ရုပ္” ျဖစ္၍ ခံစားတတ္ျခင္းသည္ “နာမ္” ျဖစ္ပါသည္။ ရုပ္၊ နာမ္ ႏွစ္ပါးမွလြဲ၍ သူ၊ ငါမရွိပါ။ ရုပ္နာမ္ ႏွစ္ပါးသည္ အစဥ္သျဖင့္ ျဖစ္လိုက္၊ ပ်က္လိုက္ ေဖါက္ျပန္ ေျပာင္းလဲ ေနပါသည္။ ဤ ျဖစ္ပ်က္ ေဖာက္ျပန္မႈ သဘာ၀ကို အမွန္တရား “ငါ” စြဲ-မ-စြဲပဲ သိျမင္ျခင္းသည္ ပညာသိ ျဖစ္ပါသည္။ ငါနာသည္၊ ငါက်င္သည္၊ ငါလႈပ္သည္ဟု “ငါ” စြဲေနျခင္းကို သညာသိဟု ေခၚပါသည္။ ယင္းကဲ့သို႔ “ငါ” စြဲ စြဲေနျခင္းကို ပညာသိႏွင့္ ျဖဳတ္ခ်ရန္ အတြက္ တရားထိုင္ေနျခင္း ျဖစ္သျဖင့္ ဓာတ္ႀကီးေလးပါး၏ လကၡဏာ သဘာ၀မ်ားကို သိရွိ၊ သေဘာေပါက္ထားရန္ လိုအပ္ပါသည္။
ပထ၀ီတည္းဟူေသာ ေျမဓာတ္ လကၡဏာသည္ ခက္မာျခင္းႏွင့္ ႏူးညံ့ျခင္းမ်ား ျဖစ္ပါသည္။ တရားထိုင္ ေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာေသာ နာက်င္ကိုက္ခဲျခင္း တို႔သည္ ပထ၀ီဓာတ္ ေဖာက္ျပန္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ယင္းဓာတ္၏ ေဖာက္ျပန္ ျခင္းသည္ အျခားဓာတ္ သံုးပါးထက္ ပို၍ ျပင္းထန္ပါသည္။
အာေပါဓာတ္ တည္းဟူေသာ ေရဓာတ္ လကၡဏာသည္ ဖြဲ႔စည္းမႈႏွင့္ ယိုစီးမႈ လကၡဏာမ်ား ျဖစ္သည္။ ေရႏွင့္ ေရခဲသေဘာမ်ဳိး ျဖစ္သည္။ ပါးစပ္အတြင္းမွ သြားေရမ်ား စီးထြက္ျခင္း၊ ခၽြဲၾကပ္ျခင္း၊ ႏွာရည္ယိုျခင္း၊ မ်က္ရည္ထြက္ျခင္း ေခၽြးထြက္ျခင္း တုိ႔သည္ အာေပါဓာတ္ ေဖါက္ျပန္ေသာ လကၡဏာမ်ား ျဖစ္သည္။
၀ါေယာ တည္းဟူေသာ ေလဓာတ္၏ လကၡဏာမွာ ေထာက္ကန္ျခင္းႏွင့္ လႈပ္ရွားျခင္း အမူအရာ လကၡဏာ ျဖစ္သည္။ တရားထိုင္ေနစဥ္ ခႏၶာကိုယ္သည္ ေရွ႕ေနာက္ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ဆန္ေကာ၀ိုင္း ကဲ့သို႔လည္းေကာင္း၊ လႈပ္ရွားေနျခင္း၊ ေျခလက္အဂၤါမ်ား ပရမ္းပတာလႈပ္ျခင္း၊ ခႏၶာကိုယ္အတြင္း၌ ေလမုန္တိုင္း တိုက္ခတ္သ ကဲ့သို႔ ခံစားရျခင္း အစရွိသည့္ လကၡဏာမ်ားသည္ ၀ါေယာဓာတ္ ေဖါက္ျပန္ေသာ သေဘာ လကၡဏာ ျဖစ္သည္။
ေတေဇာ တည္းဟူေသာ အပူ အေအးဓာတ္ လကၡဏာသည္ တရားထိုင္ေနစဥ္ အေအးခန္း ၀င္သကဲ့သို႔ ခႏၶာကိုယ္ ေအးလာျခင္း၊ ေနပူထဲ လမ္းေလွ်ာက္ ရသကဲ့သို႔ ခႏၶာကိုယ္ ပူလာျခင္း၊ မီးစႏွင့္ ထိုးသကဲ့သို႔ တစ္ေနရာတြင္ ကြတ္၍ အျပင္းပူျခင္း၊ တစ္ကိုယ္လံုး မီးေလာင္သကဲ့သို႔ ပူလာျခင္း၊ ေရခဲတံုးၾကီးေပၚ တက္ထိုင္ ေနရသကဲ့သို႔ ေအးတက္လာျခင္း အစရွိသည့္ သေဘာ လကၡဏာ မ်ားသည္ ေတေဇာဓာတ္ ေဖါက္ျပန္မႈမ်ား ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ေသာ္ ၄င္းေဖာက္ျပန္မႈ မ်ားသည္ ဘုရားေဟာ ေဒသနာမ်ား အရ သခၤါရ သေဘာ၊ အနိစၥ သေဘာအရ၊ မျမဲဘဲ အျမင့္ဆံုးအထိ ေဖါက္ျပန္ ၿပီးလွ်င္ ခ်ဳပ္ပ်က္ ရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ရုပ္ေဖါက္ျပန္မႈ ခ်ဳပ္ပ်က္သကဲ့သို႔ ခံစားရေသာ နာမ္သည္ လည္း ရုပ္ႏွင့္အတူ တထပ္တည္း ခ်ဳပ္ပ်က္ ရေပမည္။ (ျမတ္စြာဘုရား၏ ေနာက္ဆံုး မွာတမ္းကို ျပန္လည္ ဖတ္ရႈပါက သေဘာေပါက္ ေပလိမ့္မည္။) ယင္းကဲ့သို႔ ရုပ္ႏွင့္ နာမ္ တထပ္တည္း ခ်ဳပ္ပ်က္သြားေသာ အဆင့္အထိ ေဖါက္ျပန္မႈ ေ၀ဒနာ၏ စ/ လယ္ / ဆံုးကို ရႈမွတ္ သိရွိဘူးမွ သာလွ်င္ တရားေယာဂီ အစစ္အမွန္ ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ ယင္းကဲ့သို႔ ရႈမွတ္ဖူးပါက အေသတတ္ သြားျပီးျဖစ္ျပီး အပါယ္ မလားေတာ့ပါဟု ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက တဖြဖြ အမိန္႔ရွိပါသည္။
လူတိုင္း လူတိုင္းသည္ တစ္ေန႔ ေသာအခါ ဓါတ္ေလးပါး အနက္ တစ္ပါးပါးက ဦးေဆာင္ ေဖာက္ျပန္ ေသာေၾကာင့္ ခႏၶာေၾကြပ်က္ျပီး ေသဆံုးရမည္မွာ အမွန္ပင္ ျဖစ္သည္။ ရန္ကုန္ျမိဳ႔ရွိ တစ္ျမိဳ႕တည္း တြင္ပင္ တစ္ေန႔လွ်င္ ပွ်င္းမွ်လူ (၃၀)ေက်ာ္ ေသေနပါသည္။ ေရေ၀းသုႆန္၊ ထိန္ပင္ သုႆန္ အစရွိေသာ မီးသၿဂိဳလ္ေသာ ေနရာသို႔ သြားရႈပါက ပိုသေဘာေပါက္ ေပလိမ့္မည္။
တရားစ ထိုင္ေသာအခါ ပထမဦးဆံုး ဦးေဆာင္၍ ေဖာက္ျပန္လာေသာ ဓာတ္သည္၊ မိမိကို ေသရြာသို႔ ပို႔မည့္ဓာတ္ ျဖစ္ပါသည္ဟု ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက အတိအလင္း ထင္္ထင္ရွားရွား တဖြဖြ အမိန္႔ရွိပါသည္။ ဆိုလုိသည္မွာ မ္ိမိေသေသာအခါ ထိုဓါတ္က ေဖာက္ျပန္ျပီး ေသဆံုးရမည္ ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ တရားေယာဂီတို႔သည္ ပထမ တရားထုိင္စဥ္ မိမိဦးဆံုး ေတြ႔ၾကံဳရေသာ ဓာတ္သေဘာကို ေနာေၾကေနေစရန္ အေရးၾကီး ပါသည္။ ေဖါက္ျပန္မူ ေ၀ဒနာ၏ ျဖစ္စ၊ ျဖစ္လယ္၊ ျဖစ္ဆံုးကို ရူမွတ္ သိရွိထားလွ်င္ အပါယ္ေဘးမွ မုခ် ကင္းေ၀း ႏိုင္ပါသည္ဟု ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက ရဲရဲ အာမခံ အမိန္႔ရွိခဲ့ ပါသည္။
ေသခါနီးဆဲဆဲ ဓာတ္ၾကီးေလးပါး ေဖါက္ျပန္ ေသာအခါ ခံစားမူ ေ၀ဒနာဟု ပညာသိျဖင့္ မသိဘဲ၊ ငါနာတယ္၊ ငါကိုက္တယ္၊ ငါေအာင့္တယ္၊ ငါပူတယ္ဟု အယူမွား အမွတ္မွား သညာသိျဖင့္ ေသခဲ့လွ်င္ မုခ် အပါယ္ေလးပါး က်ေပလိမ့္မည္။ ေသခါနီး ဆဲဆဲတြင္ သုခေ၀ဒနာ၊ ဥေပကၡာ ေ၀ဒနာမ်ား လာမည္မဟုတ္ဘဲ အသက္ခႏၶာကိို ေခၽြဖ်က္မည့္ ဓာတ္ေလးပါး ေဖါက္ျပန္မူ ဒုကၡေ၀ဒနာသာ၊ လာေပလိမ့္မည္ ဆိုသည္ကို ုအျမဲ သတိျပဳပါေလ။
ထို႔ေၾကာင့္ပင္ ျမတ္စြာဘုရားက သုဂတိ ဘံုသားမ်ား ကမၻာေျမမူန္႔ အေရအတြက္ေလာက္ ေသလွ်င္ လက္သည္းခြံ ေပၚမွာရွိေသာ ေျမမူန္႔ အေရအတြက္ ေလာက္သာ သုဂတိဘံုကို ျပန္ျပီး ေရာက္ရေပမည္ဟု “နခသိခသုတ္”တြင္ အထင္အရွား ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ မ်ားစြာေသာ လူတို႔သည္ ဓာတ္ေလးပါး ေဖာက္ျပန္မႈ ေ၀ဒနာ ဒုကၡကို အမွန္ ပညာသိျဖင့္ မသိဘဲ အမယ္ေလး၊ အဘေလး၊ ကယ္ပါ၊ ယူပါဟု ေအာ္ဟစ္ကာ ေဒါသစိတ္ - သညာသိ ႏွင့္ ေသၾကသျဖင့္ အပါယ္ေလးပါးသို႔ လားရေပသည္။ ျမင္တယ္၊ ၾကားတယ္၊ နံတယ္၊ ေတာင့္တယ္၊ က်င္တယ္၊ ကိုက္တယ္၊ နာတယ္၊ ပူတယ္၊ ေအးတယ္၊ အစရွိသည္ မ်ားသည္ မရွိေသာ တရားမ်ား ျဖစ္သည္။ မရွိကိ္ု အရွိထင္ကာ အယူမွား၊ အမွတ္မွားႏွင့္ သံသရာ လဆန္းတစ္ရက္ေန႔ ကတည္းက အမည္ သညာမ်ားႏွင့္ ေခၚေ၀ၚေနျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုအရာ အားလံုးသည္ ေ၀ဒနာနာမ္၏ ခံစားေသာ သေဘာ တစ္ခုတည္းဟု အမွတ္ျပဳျပီး ပညာသိျဖင့္ သိေနရမည္ဟု ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက ထပ္ခါတလဲလဲ မိန္႔ၾကား ဆံုးမေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။
သဲအင္း ေယာဂီမွန္လွ်င္ တရားအားထုတ္စဥ္ ေပၚလာေသာ ဓါတ္ၾကီးေလးပါး ေဖာက္ျပန္မူ ဒုကၡေ၀ဒနာမွ လြတ္ေျမာက္ရာသို႔ တရားေဟာ ေဒသနာေတာ္ႏွင့္ အညီ ဟုတ္တိုင္း မွန္စြာ ပညာသိႏွင့္ သိေနေစရန္ မေသမီကပင္ အေလ့အက်င့္ လုပ္ျပီး သူမ်ား ျဖစ္ရပါမည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သဲအင္းေယာဂီေတြ ဘာအက်င့္ကို က်င့္ၾကံ အားထုတ္သလဲဟု ေမးလာလွ်င္ အေသတတ္ဖို႔သာ က်င့္ေနၾကတယ္ဟု ျပန္ေျဖ ေပေတာ့ဟု ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီးက မိန္႔ေတာ္ မူခဲ့ပါသည္။
(တရားေတာ္မ်ား အက်ယ္ နာလိုလွ်င္ ဆရာေတာ္ၾကီး၏ ေျမာက္ဥကၠလာပ တရား၊ ေတာင္တြင္းၾကီး တရား အစရွိေသာ တရားေခြမ်ားကို နာပါ)
Subscribe to:
Posts (Atom)
